Με αφορμή τον Οκτώβριο, που είναι ο μήνας για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σχετικά με την απώλεια εγκυμοσύνης και την νεογνική απώλεια, σας καλώ με πολλή συγκίνηση να ενωθούμε όλοι και όλες μαζί σε μια κίνηση που θα φωτίσει το πόσο σημαντικές είναι οι εμπειρίες μας, πόσο σημαντικά είναι τα μωρά μας, και πως ήρθε η ώρα να φροντίζουμε τα λόγια μας όταν μιλάμε με ανθρώπους που έχουν βιώσει περιγεννητική απώλεια, να τους αγκαλιάζουμε και να αναγνωρίζουμε ατομικά και κοινωνικά τον πόνο τους, το βίωμά τους, και τα μωρά τους.
Μέσα στον Οκτώβριο θα ανεβαίνουν καθημερινά κείμενα δικά μας, ανθρώπων που έχουν βιώσει περιγεννητική απώλεια, μαζί με μια φωτογραφία με τη φράση που μας ενόχλησε περισσότερο.
Αν θέλετε να λάβετε μέρος στην ομαδική αυτή προσπάθεια αφύπνισης και ευαισθητοποίησης, χρειάζεται να κάνετε τα εξής:
🌟Να βγάλετε μία φωτεινή τετράγωνη φωτογραφία σε καλή ανάλυση (σε εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο), στην οποία θα κρατάτε ένα χαρτί Α4 με τη φράση που ακούσατε και σας ενόχλησε περισσότερο σε σχέση με την απώλειά σας/τις απώλειές σας.
Γράψτε τη φράση με μαύρο μαρκαδόρο, και στο τέλος βάλτε και το hashtag: #γιαπάνταμωράμας (δείτε τη δική μου φωτογραφία για να πάρετε μια ιδέα).
🌟Μαζί με τη φωτογραφία, στείλτε μου και ένα κείμενο μέχρι 200 λέξεις, γράφοντας την ιστορία σας, ή/και γιατί σας ενόχλησε αυτή η φράση, ή/και ό,τι άλλο νιώθετε ότι θέλετε να περάσετε σαν μήνυμα προς το ευρύ κοινό, όσον αφορά την περιγεννητική απώλεια.
👉Αποστολή φωτογραφίας και κειμένου στο maria@loveandgrief.gr (το συντομότερο δυνατό γιατί από 1η Οκτωβρίου θα αρχίσουν να αναρτώνται).
Το κείμενο μαζί με τη φωτογραφία και το μικρό σας όνομα θα αναρτηθούν στα social media (Fb, Insta) και στο blog του Love and Grief.
Στην καμπάνια μπορούν να συμμετέχουν γυναίκες και άντρες, καθένας και καθεμιά ατομικά.
💎Ελάτε όλοι και όλες μαζί, να ενώσουμε τις φωνές μας!
Για τα μωρά μας, και για εμάς.
Το αξίζουμε!
Λίγα λόγια για την Μαρία Στραγαλινού
«Είμαι η Μαρία Στραγαλινού και είμαι μητέρα 2 παιδιών, του Χρήστου που γεννήθηκε το 2012, και ενός ακόμη που όμως δεν κράτησα ποτέ στα χέρια μου. Η απώλεια της δεύτερης εγκυμοσύνης μου το 2017, λίγο πριν μπω στον 8ο μήνα της κύησης, μου έδωσε πολύ πόνο, και παράλληλα άνοιξε νέες πτυχές στη ζωή μου: μία από αυτές ήταν να εκπαιδευτώ και να πιστοποιηθώ ως βοηθός μητρότητας με ειδίκευση στο περιγεννητικό πένθος (birth and bereavement doula SBD) από τον αμερικάνικο φορέα Stillbirthday. Είμαι μέλος του Συλλόγου Βοηθών μητρότητας Ελλάδας, επίσημη συνεργάτης της Attachment Parenting Hellas και expert στην πρώτη πλατφόρμα γονεϊκότητας Project Parenting.
Με το που έχασα το δεύτερο παιδί μου πριν ολοκληρωθεί η εγκυμοσύνη, ένιωσα έντονη τη μοναξιά που βιώνει μια γυναίκα στην περιγεννητική απώλεια, και το πόσο παραγνωρισμένα, μη αποδεκτά είναι τα συναισθήματά της από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Και γι΄αυτό αποφάσισα μετά από την προσωπική μου εμπειρία να αφιερώσω τη ζωή μου στο να στηρίζω τις γυναίκες και τα ζευγάρια που βίωσαν, βιώνουν ή πρόκειται να βιώσουν περιγεννητική απώλεια (αποβολή εμβρύου πρώτου ή δεύτερου τριμήνου, παλίνδρομη κύηση, θνησιγένεια δηλαδή ενδομήτριο θάνατο από την 20η εβδομάδα κύησης και μετά, διακοπή εγκυμοσύνης, θάνατο νεογνού, εμπειρίες υπογονιμότητας και προωρότητας).
Παράλληλα με τις υπηρεσίες που προσφέρω ως βοηθός περιγεννητικού πένθους, διατηρώ και το blog «Μαμά προς Μαμά», το οποίο δημιούργησα για να αποτελέσει τον φάρο που θα φωτίζει την προσπάθειά μου να ζήσω μια ζωή που αξίζει, αλλά και για να μοιραστώ μαζί με άλλες γυναίκες τα τόσα κοινά που έχουμε, και να έρθουμε όσο πιο κοντά γίνεται.»
