Πολλές φορές μέσα στον αγώνα της Υπογονιμότητας κάνεις διάφορες σκέψεις…
Άλλες έχουν να κάνουν με σένα.. άλλες με τους γύρω και άλλες φορές απλά αναρωτιέσαι..
Λόγω του ότι όλη αυτή η προσπάθεια έχει ανάμεικτα συναισθήματα.. άγνωστους δρόμους… πολλά ερωτηματικά.. φοβίες.. απογοητεύσεις… αλλά και χαρές οι αισθήσεις σου είναι στα κόκκινα..
Και εκεί που μπορεί να είσαι αισιόδοξη και χαρούμενη μια απλή σκέψη μπορεί να σε πετάξει στα βαθιά…
Είναι μια μάχη τελικά με τον ίδιο σου τον εαυτό αλλά και τους γύρω σου…
Μάχη με το σώμα σου που μια το επαινείς όταν τα καταφέρνει και την ίδια στιγμή μπορεί να το τιμωρείς γιατί απλά δεν ανταπεξέλθετε..
Κι εκεί αναρωτιέσαι γιατί δεν τα καταφέρνεις …τι κάνεις λάθος…
Είσαι ικανή να θυμηθείς ακόμη το ότι ήπιες ένα ποτήρι κρασί με τις φίλες σου και ίσως αυτό να σου στοίχισε την προσπάθεια σου… και να οι τύψεις…
Τον μαστιγώνεις γιατί μέσα στο χαμό των υποχρεώσεων πήρες ένα χάπι με διάφορα δέκα λεπτών…
Κι έτσι χάνεσαι μέσα σε όλο αυτό… σιγά σιγά χάνεσαι και με τους φίλους σου… από την οικογένεια σου… μόνο και μόνο για να αποφύγεις ερωτήσεις ..κι έτσι σιγά σιγά βουλιάζεις και η ιστορία συνεχίζεται…
Κάποιες από εμάς χάνουμε τον εαυτό μας… αλλοιώνεται ο χαρακτήρας μας.. ή μήπως αυτός ήταν πραγματικά ο χαρακτήρας μας….
Στην ανέμελη ζωή μας είναι διαφορετικά …όταν όμως ένας άνθρωπος πιεστεί;;;
Όταν στην ζωή σου είχες την δουλειά σου ..τις βόλτες με τους φίλους και τον σύντροφό σου και ξαφνικά όλα αλλάζουν;;;
Έρχονται τα αμέτρητα ραντεβού ..τα χάπια ..οι ενέσεις ..η αγωνία ..η αποτυχία;;;
Όταν μέσα στην πιεσμένη καθημερινότητα σου προσθέτονται και όλα αυτά;;;
Πόση δύναμη έχεις για να μείνεις ο εαυτός σου;;;
Δυστυχώς έχω συναντήσει σε αυτή την διαδρομή πολύ περίεργες συμπεριφορές.. και το άσχημο είναι ότι προέρχονται από γυναίκες που παλεύουμε για τον ίδιο σκοπό…
Και αναρωτιέμαι μήπως όλος αυτός ο αγώνας σε αναγκάζει να πετάξεις την μάσκα;;;
Μήπως μέσα μας είχαμε όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα;;;….
Αν δεν ζηλεύεις τον άλλον ή αν δεν έχεις μέσα σου αυτό το διαφορετικό άσχημο δεν θα σου βγει γιατί απλά δεν τα κατάφερες αυτή την φορά …θα χαρείς που κάποια από εμάς τα κατάφερε και θα σου δώσει ελπίδα ότι ίσως εσύ να είσαι η επόμενη…
Μπορώ να δεχτώ μια μικρή απογοήτευση… αλλά μέχρι εκεί..
Ανοίξτε τις καρδιές σας κορίτσια… δώστε ότι μπορείτε να μοιραστείτε.. ότι μοιράζεται ξαναγυρνάει σε εσάς στο διπλό …η αξόδευτη αγάπη δεν είναι καλό…
Γεμίστε το σώμα σας με αγάπη και δοτικότητα… για να φτιάξουμε ζεστές μήτρες για τα αγέννητα μωρά μας…
Πόσο δίκιο….