Σαν όνειρο μου φαίνεται..
Πέρασαν κιόλας δυο χρόνια και εγώ αριθμώ ήδη πέντε εξωσωματικές με αρνητικό αποτέλεσμα!
Όμως καταφέραμε να βρούμε το γιατρό που εντόπισε το πρόβλημα: «φλεγμονές» είπε…
Ξεκίνησε η θεραπεία που κράτησε τέσσερις μήνες.
Τέσσερις βασανιστικοί μήνες στους οποίους καθημερινά έπρεπε να παίρνω εικοσιένα διαφορετικά χάπια μαζί με πολλές εκχύσεις και μια υστεροσκόπιση που έπρεπε να γίνει πριν ξεκινήσουμε την 6η κατά σειρά εξωσωματική.
«Είσαι έτοιμη, τον άλλο μήνα προχωράμε» είπε ο γιατρός εμφανώς ευχαριστημένος…
«Θεέ μου τελείωσαν τα βάσανά μας» σκέφτηκα …και μετρούσα το κάθε λεπτό μέχρι τη μέρα που τα μικρά μου θαυματάκια θα φώλιαζαν μέσα μου!
Φοβόμουν … αλλά είχα πίστη ότι όλα θα πάνε καλά αυτή τη φορά!!
Και εκείνη η μέρα ήρθε. Τα θαυματάκια μου μπήκαν στην κοιλίτσα μου και λίγες μέρες μετά ήρθε το πρώτο θετικό αποτέλεσμα.
Ναι!! Ήμουν στ’ αλήθεια έγκυος!
Όμως η χαρά μου κράτησε μόλις μια μέρα. Το αμέσως επόμενο πρωί είδα αίμα.
«Είναι λίγο» μου έλεγαν…
«Δεν είναι τίποτα, σε πολλές συμβαίνει αυτό» μου έλεγαν…
«Όλα θα πάνε καλά, σε δυο μέρες κάνεις πάλι χοριακή» μου έλεγαν…
Άγχος, φόβος!
«Διπλασιάστηκε η χοριακή» μου είπαν….
Όμως το αίμα εκεί, να μου θυμίζει πως όλα μπορεί να τελειώσουν ανά πάσα στιγμή.
Έκανα τέσσερις χοριακές στη σειρά και όλες, ως εκ θαύματος, ήταν καλές.
Και έφτασε η μέρα για τον πρώτο μας υπέρηχο. Δύο σάκοι στην κοιλίτσα μου….
Πετούσα στα σύννεφα…
Όμως ο εχθρός παρέμενε εκεί, καραδοκούσε και μου θύμιζε πως ο κίνδυνος δεν έχει εξαλειφθεί ακόμα…
Γυρίσαμε στο σπίτι. Ξάπλωσα αμέσως και ούτε που κουνιόμουν από φόβο μη χάσω τα θαυματάκια μου.
Το μεσημέρι ξεκίνησε η αιμορραγία.
Πόνος!
Πόνος, σαν ένα κοφτερό μαχαίρι που κάρφωνε απευθείας την καρδιά μου.
Άκουσα στο τηλέφωνο τους γιατρούς από τη μια ανήσυχους από την άλλη καθησυχαστικούς.
«Όλα θα πάνε καλά» μου είπαν
Όμως τίποτα δε πήγε καλά!
Χθες έκανα μια ακόμα χοριακή. Η τιμή της είχε πέσει.
Το όνειρο χάθηκε…
Ο εχθρός νίκησε!
«Αύριο θα κάνεις άλλη μια χοριακή» μου είπαν…
Όμως εγώ το ξέρω… όλα έχουν τελειώσει!
Ο πόνος .. αβάστακτος.. βουβός!
Πρέπει να δείχνω δυνατή αλλά μέσα μου έχω πεθάνει!
Αρνούμαι να πιστέψω ότι το όνειρο τελείωσε…
Φοβάμαι….
Λίτσα
