15/6/22 Παγκόσμια Ημέρα Γονιμότητας
Καλησπέρα σας. Είμαι εγώ η κοπέλα με το αχνό τεστ ύστερα από σπερματέγχυση .
Μετά από 17 μέρες η χοριακή αρνητική. Περίοδος μόνο για μια μέρα. Το όνειρο με ξύπνησε και επανήλθα στη πραγματικότητα απότομα πάλι.
Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι όλη μου τη ζωή θα κλαίω και θα πονάω κάθε μήνα ώσπου θα γεράσω ενώ πλέον δε θα μπορώ να κάνω παιδί ή να ελπίζω λόγω βιολογίας.
Θέλω να χαθώ και να απομακρυνθώ από όλους και όλα. Πράγματα καθημερινά που παλιά με ενοχλούσαν τώρα μου φαίνονται αστεία.
Δεν έχω όρεξη να συναναστρέφομαι με ζευγάρια φίλων μας που περιμένουν μωρό – που δεν με έχουν πειράξει στην ουσία- αλλά όταν βγαίνουμε μπορεί να ακούσω την ατάκα «παιδιά πάμε για μπέργκερ το παιδί πείνασε» ή « παιδιά δε μπορώ θα σκάσω η κοιλιά μου έχει φτάσει απέναντι» και να την μωστράρουν μπροστά μου .
Προς Θεού δε φταίνε κάπου απλά εγώ πικραίνομαι . Ειδικά όταν ακούω «α δεν ήθελα παιδί αλλά έτυχε» και άλλα διάφορα .
Συγχωρέστε με εάν μιλάω κάπως. Μου φταίνε όλα, όλοι και τα πάντα. Κυρίως όμως ο εαυτός μου που σκέφτομαι τι λάθος κάνω; ….όλες μας οι εξετάσεις είναι εντάξει.
Από την άλλη όλοι λένε όχι άγχος.
Ωραία πως;;
Βρείτε μου το τρόπο να πάψει να με νοιάζει το παιδί …να μην με νοιάζει εάν θα κάνω ή εάν θα υιοθετήσω.
Είμαι 37 κ ο σύζυγος 36. Δε γεράσαμε, αλλά ο χρόνος μου φαίνεται δεν είναι με το μέρος μας.
Μεγαλώνουμε….
Συγνώμη και πάλι… Ξέρω σας μαύρισα μεσημεριάτικα…
Ξέρω όμως ότι μόνο εσείς θα με καταλάβετε καλύτερα από όλους ακόμα και όσες έχετε πλέον μωράκια γιατί τα περάσατε.
Δε θέλω να κάνω ξανά τίποτα ….ούτε φάρμακα ούτε ενέσεις ούτε τίποτα.
Να πέσω να γονατίσω στο Θεό να μου δώσει απλά δύναμη. Ας με συγχωρέσει που επιμένω στο δικό μου θέλημα και δεν του δείχνω εμπιστοσύνη . Να αφεθώ στο Θεό.
Θέλω να γαληνέψω.
Θέλω να ηρεμήσω.
Θέλω να νιώσω ξεγνοιασιά κ να ζήσω ..χωρίς άλλο πόνο.
Κουράστηκα 4 χρόνια…
