Ήρθε και η δική μου σειρά να γράψω την βιωματική ιστορία μου..
Για εμάς δεν έχει ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος και συνεχίζουμε να προσπαθούμε …
Γνώρισα τον άντρα μου και από την πρώτη στιγμή που τον είδα είπα ΑΥΤΟΣ είναι για μένα, παρά το γεγονός ότι είναι 11 χρόνια μικρότερος μου ..εγώ 41 χρονών και αυτός 30.
Προχωρήσαμε πολύ γρήγορα γιατί έτσι θέλαμε και οι δύο.. τα συναισθήματα ήταν αμοιβαία.. δεν είχαμε συζητήσει αν θέλουμε να μεγαλώσουμε την οικογένεια μας ήταν όμως σαν να το είχαμε ήδη κάνει νοητά. Ξεκινήσαμε να έχουμε ελεύθερα επαφές όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα δεν ερχόταν.
Παρά το γεγονός ότι ήμουν γυναίκα, δε γνώριζα τίποτα σχετικά με τις γόνιμες μέρες του κύκλου μου, πότε έχω ωορρηξία και όλα όσα έχουν να κάνουν με το αναπαραγωγικό μου σύστημα. Στην πρώτη επίσκεψη με τον γυναικολόγο μου ζήτησα να γίνουν όλες οι απαραίτητες εξετάσεις προκειμένου να διαπιστώσουμε γιατί δε μένω έγκυος.
Όλες οι εξετάσεις που χρειαζόταν έγιναν εκτός από την σαλπιγγογραφία. Ενώ όλα φαίνονταν μια χαρά, τόσο για μένα όσο και για τον άντρα μου, μέσα μου ένιωθα πως κάτι δε πάει καλά, δε ξέρω τι ήταν αυτό που με ανησυχούσε αλλά έτσι ένιωθα…
Προχωρήσαμε και στην εξέταση της σαλπιγγογραφίας, όπου βρέθηκε πως οι σάλπιγγές μου δεν ήταν διαβατές με την υποψία υδροσάλπιγγας. Δε γνώριζα τίποτα για αυτό και όταν ο γιατρός μου εξήγησε ένιωσα πως επιβεβαιώθηκε ο εσωτερικός μου φόβος.
Η λύση του προβλήματος ήταν η λαπαροσκόπηση που θα έδειχνε και θα διόρθωνε το πρόβλημα μου. Ο γιατρός πρότεινε η επέμβαση να γίνει ιδιωτικά και όχι δημόσια. Αποφασίσαμε να το ψάξουμε περισσότερο…
Επιπροσθέτως προχωρήσαμε στην αναζήτηση εξειδικευμένου γιατρού σε θέματα γονιμότητας και καταλήξαμε σε έναν πολύ γνωστό στο χώρο της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Από την πρώτη κουβέντα που κάναμε μαζί του, κατάλαβα πως η υστεροσκόπηση και η λύση του προβλήματος ήταν πλέον μονόδρομος αν θέλαμε να πραγματοποιήσουμε το πιο όμορφο όνειρό μας, αυτό της απόκτησης του δικού μας παιδιού.
Από την σαλπιγγογραφία δε φάνηκε η ύπαρξη υδροσάλπιγγας για αυτό ο νέος γιατρός ήταν πολύ αισιόδοξος πως θα τα καταφέρουμε. Ακολούθησε μια υστεροσκόπηση προκειμένου να είμαστε σίγουροι πως το ενδομήτριο ήταν καλό και ουσιαστικά ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε με την πρώτη μας προσπάθεια.
Ένα ατύχημα του άντρα μου με τη μηχανή ήταν η αιτία αυτός να μείνει χωρίς δουλειά. Με τα έσοδα από την δική μου εργασία ήταν πολύ δύσκολο να μαζευτούν τα χρήματα που χρειαζόμασταν για να ξεκινήσουμε τις διαδικασίες και επιπλέον είχαμε και χρέη που έπρεπε κάθε μήνα να πληρώνουμε.
Παρόλα αυτά, με πολλές στερήσεις το χρηματικό ποσό που χρειαζόμασταν μαζεύτηκε.
Ήμουν πολύ αισιόδοξη στην πρώτη μας προσπάθεια. Πίστευα πως παίρνοντας τα φάρμακα μου σωστά όλα θα πήγαιναν καλά. Όμως, όπως ο σοφός μας λαός λέει: «μη κάνεις όνειρα γιατί τα βλέπει ο Θεός και γελάει.»
Από τα εννιά ωάρια που μαζέψαμε, τα δύο γονιμοποιήθηκαν και μεταφέρθηκαν με ένα απόλυτα αρνητικό αποτέλεσμα που με έριξε κυριολεκτικά στα πατώματα. Έκλαιγα ασταμάτητα, απελπίστηκα, πίστευα πως δεν θα τα καταφέρω να χαρίσω στον άντρα μου αυτό που λαχταρούσε περισσότερο και αποφάσισα να του πω να χωρίσουμε. Ήταν νέος, θα μπορούσε να βρει μια γυναίκα που θα του χάριζε τα παιδιά που λαχταρούσε. Δεν είχα το δικαίωμα να του στερήσω την οικογένεια που ονειρευόταν. Η απάντηση του βάλσαμο στην ψυχή μου: «Εγώ θέλω να είμαι μαζί σου» και το βλέμμα του πρόδιδε όλη την αγάπη του για μένα.
Αποφασίσαμε πως είχαμε ανάγκη για ένα διάλλειμα και σκεφτήκαμε πως θα ήταν καλύτερα να μετακομίσουμε στο χωρίο. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περιμέναμε και επιστρέψαμε πολύ γρήγορα πίσω. Εγώ ξεκίνησα ξανά να δουλεύω ενώ εκείνος αναζητούσε οποιοιδήποτε εργασία. Παράλληλα ξεκινήσαμε να ψάχνουμε νέο γιατρό αλλά και πληροφορίες προκείμενου να κάνουμε την επόμενη προσπάθεια σε δημόσιο νοσοκομείο.
Η νέα προσπάθεια ξεκίνησε με μια λαπαροσκόπηση όπου αφαιρέθηκαν και οι δυο σάλπιγγες ενώ παράλληλα βρέθηκε πως είχα ενδομητρίωση σε προχωρημένο στάδιο. Το σοκ μεγάλο. Κυριολεκτικά ένιωσα πως καταρρέω, μη γνωρίζοντας τι άλλο θα χρειάζονταν να αντιμετωπίσω στην πορεία. Περιμένοντας να περάσω για δεύτερη φορά από την επιτροπή για να πάρω τα φάρμακα που χρειαζόμουν, ήρθε και το «κερασάκι» στην τούρτα. Έλαβα την απόλυση μου μετά από δέκα χρόνια συνεχούς εργασίας στον ίδιο χώρο, χωρίς λόγο ενώ η αποζημίωση μου κρατήθηκε από την τράπεζα για τα χρέη μου.
Παρά τις αναποδιές και δυσκολίες αποφασίσαμε πως δεν έπρεπε να το βάλουμε κάτω και συνεχίσαμε…
Μια φίλη με παρότρυνε να δημιουργήσω ένα έρανο ζωής στο GiveandFund -μια νόμιμη ιστοσελίδα που βοηθάει ανθρώπους να μαζέψουν χρήματα προκειμένου να εκπληρώσουν το όνειρό τους. Και το έκανα… για το δικό μου όνειρο.. να αποκτήσω ένα παιδί. Κάποιοι είδαν θετικά αυτή τη κίνηση και βοήθησαν προσφέροντας από το υστέρημα τους. Κάποιοι άλλοι όμως με κατέκριναν χωρίς οίκτο. Πόση κακία μπορεί να αντέξει κάποιος θεέ μου…
Λίγο αργότερα, για καλή μας τύχη, ο άντρας μου βρήκε δουλειά. Τερμάτισα τον έρανο πριν καν αυτός ολοκληρωθεί. Νιώσαμε δυνατοί και έτοιμοι να προχωρήσουμε ξανά με τις δικές μας δυνάμεις.
Το Μάρτιο του 2023 ξεκινήσαμε την δεύτερη προσπάθεια μας. Η ανταπόκριση στα φάρμακα φτωχή. Καταφέραμε να συλλέξουμε τρία ωάρια όμως κανένα από αυτά δε γονιμοποιήθηκε. Δε στεναχωρήθηκα και πήρα αμέσως την απόφαση να προχωρήσω με δανεικά ωάρια. Αυτό που θέλω είναι ένα παιδί με τον άντρα που αγαπάω. Δε σκέφτηκα εγωιστικά. Άκουσα την συμβουλή του αγαπημένου μου γιατρού, πως λόγο της προχωρημένης ενδομητρίωσης τα δικά μου ωάρια μπορεί να πειραχτούν, να μην γίνουν κατάλληλα για γονιμοποίηση και η συμβουλή του ήταν να προχωρήσουμε με δότρια.
Στάθηκα στα πόδια και βρήκα νέα δουλειά και με τον άντρα μου βρισκόμαστε στην διαδικασία να μαζέψουμε τα χρήματα που χρειάζεται για να προχωρήσουμε στην τρίτη μας προσπάθεια.
Το φθινόπωρο, πρώτα ο Θεός, θα προχωρήσουμε στην διαδικασία με ωάρια δότριας !!
Έχω μια πρόταση που με αντιπροσωπεύει «Never give up fight to the end.»
Είμαστε η Ιωάννα και ο Φώτης και δεν ντρεπόμαστε να πούμε ότι κάνουμε εξωσωματική με δανεικό γενετικό υλικό.
Όσοι μας ακούτε εκεί έξω δεν είστε μόνοι…
Μην σταματήσετε να παλεύετε για τα όνειρα σας. Μην το βάζετε κάτω ότι και αν συμβεί στην ζωή σας..
Οι δυσκολίες και κάποιοι κακοπροαίρετοι πάντα θα υπάρχουν…
Σφίξτε τα δόντια, φορέσετε το πιο όμορφο χαμόγελο και προχωρήστε …ο Θεός μας δίνει ότι μπορούμε να αντέξουμε και μη ξεχνάτε πως για κάποιο λόγο γίνονται όλα, δεν ξέρω ποιος είναι ο λόγος, ξέρω μόνο ότι δεν θα λυγίσω εύκολα…
Ιωάννα
Στείλε και εσύ την δική σου ιστορία με email στο info@mitrotita.gr
Διάβασε όλες τις ιστορίες
Ακουστέ όλες τις ιστορίες στο tiktok @mitrotita.gr