Το Ουράνιο Τόξο πάντα βγαίνει.

Καλησπέρα σας!

Ώρα να βγάλω από μέσα μου την δική μου ιστορία, μια ιστορία που ξεκίνησε 7 χρόνια πριν και γνωρίζουν λίγοι.

Κάπου ανάμεσα σε τούλια, κουφέτα και έναν πυρετό ετοιμασιών του γάμου μας ήρθαν δυο απρόσμενες ροζ γραμμούλες!

Χαρά;

Όχι απλά… Στον έβδομο ουρανό πετούσαμε!

Πέντε  μέρες πριν τον γάμο μια αιμορραγία, μια εισαγωγή στο νοσοκομείο και μια αποβολή μας προσγείωσαν απότομα.

Ο γάμος έγινε, απλά για να γίνει. Οι γύρω μας ευχόταν με το καλό χωρίς να γνωρίζουν. Εμείς …. στα μαύρα πανιά.

Κάπως έτσι αρχίζει ο Γολγοθάς μας. Άπειρες εξετάσεις, γιατροί, νοσοκομεία, εξωσωματικές που μου άφησαν μπόλικες κρίσεις πανικού και μια ωραιότατη νεύρωση στομάχου.

Δεν χαιρόμουν πια με τίποτα. Έξω ήμουν χαμογελαστή, έξω καρδιά, αισιόδοξη και στο σπίτι νόμιζα ότι θα πεθάνω από τον πόνο.

Πέρασαν τα χρόνια και είχαμε χάσει τον εαυτό μας και την σχέση μας.

Η διάγνωση;   Ανεξήγητη Υπογονιμότητα.

Οι επόμενες ροζ γραμμούλες ήρθαν στην 7η επέτειο μας, έτσι απλά, φυσιολογικά .

Το θαύμα μας!

Την κοιτάζω που κοιμάται, ενός μηνών πλέον, όχι ο πόνος δεν ξεχνιέται αλλά μετά την καταιγίδα ήρθε το πιο φωτεινό ουράνιο τόξο του κόσμου.

Ευχαριστώ για την ευκαιρία να το μοιραστώ.

Να έχετε πίστη

Στείλε και εσύ την δική σου Ιστορία στο mitrotita.ivf@gmail.com