Γράφει ο Σταύρος Χ. Καραγκούνης Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος
Όταν μια γυναίκα συλλαμβάνει φυσιολογικά, το σπέρμα ταξιδεύει από τον κόλπο μέσω του τραχήλου της μήτρας, στη μήτρα και σε μια από τις σάλπιγγες. Εάν το σπερματοζωάριο φτάσει στη σάλπιγγα αμέσως μετά την απελευθέρωση του ωαρίου από την ωοθήκη (ωορρηξία). το σπέρμα και το ωάριο μπορούν να συναντηθούν και να ενωθούν (γονιμοποίηση) στη σάλπιγγα.
Ο τράχηλος περιορίζει φυσικά τον αριθμό των σπερματοζωαρίων που εισέρχονται στη μήτρα. Αυτό σημαίνει ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό του σπέρματος στην εκσπερμάτιση πραγματικά εισέρχεται στις σάλπιγγες. Η ενδομήτρια σπερματέγχυση είναι μια διαδικασία που τοποθετεί το σπέρμα πέρα από τον τράχηλο και στη μήτρα μιας γυναίκας στη φάση της ωορρηξίας. Αυτό καθιστά τη διέλευση των σαλπίγγων πολύ ευκολότερη και υπάρχει καλύτερη πιθανότητα να συναντήσουν περισσότερα σπερματοζωάρια το ωάριο. Ο στόχος αυτής της διαδικασίας είναι να βελτιώσει την πιθανότητα μιας γυναίκας να συλλάβει.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα ζευγάρια δυσκολεύονται να συλλάβουν και η ενδομήτριος σπερματέγχυση μπορεί να βοηθήσει κάποιοι απ αυτούς να ξεπεραστούν.
Η πιο συνηθισμένη εφαρμογή της ενδομήτριας σπερματέγχυσης είναι όταν δεν εντοπίζεται αιτία υπογονιμότητας. Οι γυναίκες παίρνουν κάποιες φορές φάρμακα (από το στόμα ή ενέσιμα) που αναγκάζουν τις ωοθήκες τους να ωριμάσουν αρκετά ωάρια ταυτόχρονα. Ο στόχος είναι να αυξηθεί η πιθανότητα γονιμοποίησης τοποθετώντας περισσότερα σπερματοζωάρια σε επαφή με περισσότερα ωάρια.
Η ενδομήτριος σπερματέγχυση είναι χρήσιμη επίσης όταν ο τραχήλος της γυναίκας έχει υποστεί βλάβες που εμποδίζουν τα σπερματοζωάρια να εισέλθουν στη μήτρα από τον κόλπο π.χ. σε γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στον τράχηλο τους (κρυοχειρουργική, βιοψία κώνου, Διαδικασία ηλεκτροχειρουργικής εκτομής βρόχου [LEEP], κ.λπ. Μπορεί επίσης να βοηθήσει σε περιπτώσεις που ο τράχηλος έχει ασυνήθιστο σχήμα με τρόπο που αποτρέπει τη διέλευση του σπέρματος.
Η συγκεκριμένη τεχνική μπορεί να έχει εφαρμογή σε ζευγάρια στα οποία ο σύντροφος έχει στητική δυσλειτουργία ή δεν είναι σε θέση να εκσπερματώσει αποτελεσματικά ή καθόλου. Προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις ή ιατρικές παθήσεις, όπως ο διαβήτης, μπορούν να προκαλέσουν παλλίνδρομη εκσπερμάτωση. Επίσης λόγω της προετοιμασίας και έκπλυσης του σπέρματος με ειδικές τεχνικές μπορεί να βοηθήσει και σε άνδρες με ήπια ολιγοασθενοσπερμία η αυξημένο ιξώδες σπέρματος.
Οι γυναίκες που δεν απελευθερώνουν τακτικά ένα ωάριο (ωορρηξία) μπορούν να συλλάβουν με αυτή την τεχνική υποβοηθούμενης αναπαραγωγής
Πώς γίνεται;
Μόλις συλλεχθεί, το δείγμα σπέρματος στη συνέχεια προετοιμάζεται στο εργαστήριο.Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει έως και 2 ώρες για να ολοκληρωθεί.Η διαδικασία πραγματοποιείται 35 ώρες μετά την πρόκληση ωορρηξίας. Είναι σχετικά απλή και διαρκεί λίγα λεπτά μόλις το δείγμα σπέρματος είναι έτοιμο. Μετά, με ένα ειδικό λεπτό καθετήρα εισάγεται στην ενδομήτρια κοιλότητα το προετοιμασμένο σπέρμα.
Η επιτυχία ποικίλει ανάλογα με την υποκείμενη αιτία της υπογονιμότητας. Η τεχνική λειτουργεί καλύτερα σε ασθενείς με ανεξήγητη υπογονιμότητα, γυναίκες με τράχηλο παράγοντα και άνδρες που δεν μπορούν να εκσπερματώσουν αποτελεσματικά. Σε κάθε περίπτωση δεν ξεπερνά το 18% στο σύνολο των περιπτώσεων.
Συνολικά, πραγματοποιούνται έως τρείς προσπάθειες με φρέσκο ή κατεψυγμένο σπέρμα. Τα ποσοστά επιτυχίας εξαρτώνται από το εάν χρησιμοποιούνται φάρμακα διέγερσης, την ηλικία της γυναίκας και τη διάγνωση της υπογονιμότητας, καθώς και από άλλους παράγοντες.
Εάν η γυναίκα παρειι φάρμακα διέγερσης για να αυξήσει τον αριθμό των ωαρίων της ωορρηξίας, η πιθανότητά της να μείνει έγκυος με δίδυμα, τρίδυμα ή περισσότερα είναι μεγαλύτερη Η τεχνική δεν αυξάνει τον κίνδυνο γενετικών ανωμαλιών. Η πιθανότητα γενετικών ανωμαλιών σε όλα τα παιδιά είναι 2% έως 4% είτε συλλαμβάνεται φυσικά είτε από σπερματεγχυση. Ο κίνδυνος ανάπτυξης λοίμωξης μετά από τη διαδικασίαI είναι μικρός.
